نحوه استفاده از مواد شیمیایی آزمایشگاهی

تمام مواد شیمیایی باید مطابق دستورالعمل سازنده استفاده شوند. این موارد را می توان در کتاب های برگه اطلاعات موجود در دفتر نظارت بر آزمایشگاه ها یافت. به طور خاص ، به عبارات Risk and Safety توجه کنید (عبارات شماره گذاری شده R و S - نسخه این عبارات توسط سرپرست آزمایشگاه نگهداری می شود) و Symbols Hazard. عدم وجود علائم خطر یا عبارات ریسک و ایمنی نباید در نظر گرفته شود که این مواد شیمیایی غیر خطرناک هستند. مواد شیمیایی زیر به طور معمول در آزمایشگاه زیرزمین استفاده می شوند. حتی اگر قصد استفاده از این مواد شیمیایی را خودتان ندارید ، اطمینان حاصل کنید که در صورت تصادف شخص دیگری با آنها ، با روشهای ایمنی آشنا شوید. اسید هیدروکلریک اسید هیدروفلوریک اسید نیتریک اسید سولفوریک استیک اسید آنهیدرید استیک آب اکسیژنه هیدروکسید سدیم پتاسیم هیدروکسید ید کربنات سدیم PODASSIUM IODIDE ترك- BUTYL ALCOHOL (2-متیل پروپان-2-ol) متانول ACETONE ایزوپروپانول DECON 90 NAPHRAX 18.2 سرطان زا مواد شیمیایی آزمایشگاهی استفاده از مواد سرطان زا در آزمایشگاه دلسرد می شود و در صورت وجود گزینه های ممکن نیز باید یافت. اگر استفاده از چنین موادی کاملاً ضروری است ، باید تمام اقدامات احتیاطی صورت گیرد تا از قرار گرفتن در معرض خطر برای کاربر و سایر کارگران آزمایشگاه جلوگیری شود. کلیه سایر کارگران آزمایشگاه باید آگاه باشند که از مواد شیمیایی استفاده می شود و در صورت بروز حادثه یا ریختن باید از اقدامات اورژانسی آگاه شوند. برای جزئیات بیشتر با برگه اطلاعات مشورت کنید. 18.3 راهنمای کلی استفاده از مواد شیمیایی ابتدا برچسب و هرگونه ادبیات ایمنی را بخوانید (موجود از سرپرست آزمایشگاه). اگر ماده شیمیایی "هنگام استنشاق" مضر باشد ، باید در یک کمد بخاری استفاده شود. این تقریباً در مورد کلیه مواد شیمیایی که اغلب در آزمایشگاه استفاده می شود ، پوشش می دهد. اگر ماده شیمیایی "تحریک کننده" یا "خورنده" است ، دستکش بپوشید. این تقریباً در مورد سایر مواد شیمیایی دیگری که اغلب در آزمایشگاه استفاده می شود ، پوشانده شده است. یک کت آزمایشگاهی ، دستکش و عینک ایمنی باید همیشه پوشیده شود. بطری ها را نزدیک لبه نیمکت ها نگذارید. همیشه هنگامی که استفاده از مواد شیمیایی را تمام کردید ، دربها را تعویض کنید. پس از اتمام مواد شیمیایی را به قفسه / کمد برگردانید و بطری های خالی را مجدداً قرار ندهید - این موارد را باید بلافاصله برای کار در اختیار کادر فنی قرار دهید. بلافاصله باید به ریخت و پاشها پرداخت. قبل از ریختن آنها ، همیشه نشت آب ها را با آب زیادی رقیق کنید. این امر به ویژه در مورد اکسید کننده های قدرتمند (به عنوان مثال HYDROGEN PEROXIDE) حائز اهمیت است ، زیرا آنها وقتی با فرم غلیظ خود هستند با حوله کاغذی واکنش نشان می دهند و این ممکن است منجر به آتش سوزی شود. برای استفاده از روشهای ایمن دفع ، همیشه از دستکش و عینک ایمنی استفاده کنید و با ورق های خطر مشورت کنید. نشت اسیدها باید با احتیاط زیاد درمان شوند. با افزودن آب به اسید ، گرما و دود از بین می روند ، بنابراین اگر ریخت و پاش بیش از حد اندک باشد ، باید اسید را روی محیط بی اثر جذب کرد ، به عنوان مثال. شن و ماسه یا "گرانولهای جذب آب". هرگز سعی نکنید که یک لکه بزرگ مواد شیمیایی تک دست را پاک کنید. کلیه نشت ها باید به سرپرست آزمایشگاه گزارش شود. حلال های ارگانیک نباید روی سینک ریخته شوند. بطری های باقیمانده حلال برای دفع مواد زاید موجود است. حلال های زباله های کلر و غیر کلر شده را با هم مخلوط نکنید (اگر مطمئن نیستید که حلال زباله شما در کدام گروه قرار دارد با مشاور آزمایشگاه آزمایشگاه مشورت کنید). در صورت ریختن هر حلال آلی ، باید آن را روی یک محیط بی اثر مناسب جذب کرده و به عنوان یک جامد در یک ظرف مناسب با برچسب دفع کنید. نشت پودر را باید ریخته و داخل یک ظرف مناسب قرار دهید. سپس این ظرف باید به طور واضح برچسب زده شود و برای دفع در اختیار آزمایشگاه آزمایشگاه قرار گیرد. هرگز مواد شیمیایی را برای دفع مخلوط نکنید. کلیه دفع زباله توسط کارکنان آزمایشگاه ترتیب داده می شود. از طریق سرویس زباله های خطرناک کالج دفع می شود. همیشه به خودتان فرصت دهید تا هر روشی را انجام دهید و به درستی پاکسازی کنید ، با عجله فقط خطرات را اضافه می کند. اطمینان حاصل کنید که منطقه ای که در آن کار می کنید تمیز و مرتب باشد. همانطور که می روید ، پاکسازی کنید به طور واضح برچسب همه بشقابها و غیره را برچسب گذاری کنید ، حتی اگر فقط حاوی آب مقطر باشد - ممکن است بدانید که آنها حاوی چه چیزی هستند ، اما سایر کارگران آزمایشگاه ندارند نحوه استفاده از مواد شیمیایی آزمایشگاهی