نظر: زنجیره های تامین جهانی ممکن است موثر باشند، اما خطر تشدید تورم و نابرابری را نیز به همراه دارند

دولت بایدن واکنش نشان داد

دولت پرزیدنت جو بایدن برای تشخیص اینکه زنجیره تامین کلید امنیت اقتصادی آینده است، شایسته تقدیر است. در فوریه 2021، بایدن با صدور یک فرمان اجرایی به چندین آژانس فدرال دستور داد تا زنجیره تامین ایالات متحده را ایمن و تقویت کنند. و در ژوئن، کاخ سفید یک بررسی 100 روزه در مورد "ساخت زنجیره های تامین پایدار، احیای تولید ایالات متحده و ترویج رشد گسترده" منتشر کرد.

این گزارش 250 صفحه ای حاوی پیشنهادات مهم بسیاری است. برخی در حال حاضر بخشی از یک بحث گسترده تر در مورد بهبود مهارت های نیروی کار آمریکایی و ظرفیت اقتصاد برای نوآوری هستند. ایده های دیگری برای مدتی در روابط بین الملل و تحقیقات امنیتی در گردش بوده است. برای مثال، این مقاله پیامدهای وابستگی دفاعی و سایر صنایع حیاتی به مواد خام وارداتی را برای امنیت ملی بررسی می‌کند.

اما مهمترین سهم این بررسی، مشاهده آن است که زنجیره‌های تامین جهانی هزینه‌های اجتماعی متفاوتی را تحمیل کرده‌اند: «رویکرد بخش خصوصی و سیاست عمومی ما به تولید محلی، که برای سال‌ها کارایی و هزینه‌های پایین را بر امنیت، پایداری و پایداری اولویت داده است. منجر به خطراتی در زنجیره تامین شد."

سپس این بررسی می‌پرسد که آیا زنجیره‌های تامین ابرجهانی شده در نهایت برای مقرون به صرفه بودن بسیار عالی هستند یا خیر.

موقعیت پیش فرض در میان اقتصاددانان "بله، آنها هستند". وقتی دو شرکت وارد معامله‌ای می‌شوند که در آن هر یک برنده می‌شوند، به دلیل بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها، برای هر دو شرکت و همچنین برای بقیه اقتصاد خوب است. اینکه آیا این شامل یک تولیدکننده آمریکایی می‌شود که تولید برخی مواد خام را به یک شرکت چینی منتقل می‌کند، بی‌ربط است.

خطرات از دو منبع

با این حال، زنجیره‌های تامین از دو جنبه مهم (به غیر از نگرانی‌های دفاعی فوق) می‌توانند اقتصاد را تهدید کنند. هرچه زنجیره تامین پیچیده تر باشد، خطرات اقتصادی بیشتر می شود. قطع هر گونه اتصال می تواند بر کل زنجیره تأثیر بگذارد و در صورتی که کمبود ناگهانی ورودی لازم را ایجاد کند، باعث جهش قیمت ها شود.

بدترین سناریو زمانی است که شکست در یک بخش از زنجیره منجر به اثرات دومینو می شود، شرکت های دیگر را سقوط می دهد و کل بخش را به بن بست می کشاند. منطقاً، این سناریو شبیه به سناریوی شبکه‌های مالی است که در آن ورشکستگی یک بانک می‌تواند دیگران را به سمت ورشکستگی یا حتی ورشکستگی سوق دهد، همانطور که در سال 2008 پس از فروپاشی Lehman Brothers اتفاق افتاد.

در اصل، از آنجایی که عدم قطعیت پرهزینه است، شرکت‌ها این ریسک‌ها را در هنگام تصمیم‌گیری برای ایجاد زنجیره تامین در نظر می‌گیرند. با این حال، در عمل دلایل اقتصادی خوبی وجود دارد که چرا شرکت ها می توانند زنجیره تامین خود را گسترش دهند. از یک طرف، شرکت‌ها ریسک خود را در نظر می‌گیرند، اما نه اثرات سیستمی که ایجاد می‌کنند و نه ریسک‌هایی که بر سایر شرکت‌ها یا کل اقتصاد تحمیل می‌کنند.

علاوه بر این، زمانی که رقابت جهانی انگیزه‌های قوی برای کاهش هزینه‌ها ایجاد می‌کند، حتی تفاوت‌های کوچک قیمتی که توسط تامین‌کنندگان خارجی ارائه می‌شود، می‌تواند به ویژه در کوتاه‌مدت جذاب شود. در این دوره از بازار سهام SPX، -0.84٪ DJIA، -0.17٪ گزینه ها و پاداش های جامد، منافع مالی نیز در ملاحظات مدیران گنجانده شده است. مدیران عامل زمانی از غرامت فوری برخوردار می شوند که بتوانند هزینه ها را کاهش دهند و سود را افزایش دهند، در حالی که هزینه های قابل توجه عدم اطمینان آینده - یا حتی ورشکستگی - احتمالاً مشکل شخص دیگری است.

فشار بر طبقه کارگر

راه دومی که شرکت ها می توانند زنجیره تامین خود را گسترش دهند، ظریف تر است، اما اهمیت کمتری ندارد. بررسی کاخ سفید خاطرنشان می کند، مشکل این است که "ایالات متحده ویژگی های خاصی از بازارهای جهانی را پذیرفته است - به ویژه ترس از فرار شرکت ها و سرمایه از جایی که دستمزدها، مالیات ها و مقررات پایین تر است - به عنوان اجتناب ناپذیر." این بیانیه مشاهدات روشنگرانه اقتصاددان دنی رودریک را منعکس می کند که جهانی شدن فقط تجارت کالا و خدمات نیست. همچنین در مورد تقسیم اجاره است.

به این ترتیب، جهانی شدن زنجیره های تامین بخشی جدایی ناپذیر از تغییر تعادل بین سرمایه و نیروی کار است.

ساده ترین مکانیسم برای این فرآیند، سرمایه گذاری در خارج از کشور است که تهدید صرف آن توسط مدیران می تواند برای پایین نگه داشتن دستمزدها مورد استفاده قرار گیرد. این امر در هر دو انتهای معاملات فراساحلی اتفاق می‌افتد: شرکت‌های آمریکایی می‌توانند با گسترش زنجیره تامین خود به کشورهایی (مانند چین یا ویتنام) که دستمزدها در نتیجه مقررات دستمزد پایین پایین‌تر است، به کارکنان خود پول کمتری بپردازند.

یک زنجیره تامین پراکنده همچنین می تواند سازماندهی کارگران را برای چانه زنی جمعی دشوار کند و مزیت دیگری برای تجارت ایجاد کند. شرکت‌ها حتی می‌توانند از مزایای مالیاتی ناشی از جهانی‌سازی زنجیره تامین خود بهره ببرند، اگر به آنها اجازه دهد در حوزه‌های قضایی پایین‌تر مالیات ثبت کنند.

این دلیل دوم نیز برای اقتصاد آمریکا مشکل ساز است. این نشان می‌دهد که مدیران تمایل دارند زنجیره‌های تامین شرکت‌هایشان را جهانی‌سازی کنند، حتی زمانی که کارآمدی کمتری دارند، صرفاً به این دلیل که به آنها اجازه می‌دهد اجاره‌ها را از کارگران به سهامداران منتقل کنند. این نه تنها یک زنجیره تامین بیش از حد گسترده ایجاد می کند. همچنین با سرکوب دستمزدها، به ویژه برای کارگران با مهارت پایین و متوسط، توزیع درآمد را مخدوش می کند.

اقتصاد کیست؟

گزارش کاخ سفید حاکی از حفظ بیشتر زنجیره تامین ایالات متحده، به ویژه در بخش تولید است. اما چگونه می توان به این امر دست یافت؟ یک رویکرد دو طرفه موثرترین خواهد بود. اول، نیاز به انگیزه‌های قابل توجه برای کسب‌وکارها برای سرمایه‌گذاری در زنجیره‌های تامین داخلی نشان می‌دهد که مزایای مالیاتی مواد خام فراساحلی باید حذف شود و امکانات داوری مقررات کار باید محدود شود.

اما تغییرات اساسی‌تر دیگری مورد نیاز است.

آشفتگی جهانی در زنجیره تامین فرصتی برای ایالات متحده است تا گفت و گوی گسترده تری در مورد اقتصاد و آنچه برای آن است داشته باشد. در حالی که مدیران عامل به عملکرد کوتاه‌مدت بازار سهام، با حمایت ایدئولوژی ارزش سهامداران، وسواس دارند، بدون توجه به خطرات، به دنبال راه‌هایی برای انتقال اجاره بهای کارکنان خود هستند.

دارون عاصم اوغلو، استاد اقتصاد در موسسه فناوری ماساچوست، با همکاری جیمز ای. آزادی

این نظر با مجوز Project Syndicate - The Supply-Chain Mess منتشر شده است.

بیشتر در مورد زنجیره تامین، کارایی و نابرابری

جیمز کی گالبریت: دلیل تورم بالا؟ کارایی بیش از حد در زنجیره تامین

دایان کویل: زنجیره تامین شکسته یک شکست بازار است. راه درست برای بازگرداندن تاب آوری چیست؟

جوزف ای. استیگلیتز: برای سه دهه، سیاست های نئولیبرال طبقه متوسط، اقتصاد و دموکراسی ما را نابود کرده است