گیر افتاد, بین هندی و چینی سربازان در 15,000 پا

هر کشور متهم دیگر از اقدامات تحریک آمیز در امتداد تیره مرز. اما با توجه به افرادی که زندگی و کار در منطقه لاداخ چینی فشار به خاک هند, ساختمان شده است برای سال ها.

منطقه بالا در هیمالیا کمی واضح استراتژیک ارزش چند منابع و تعداد کمی از مردم — آن را دشوار است به حتی نفس کشیدن وجود دارد بسیاری از زمین های بالای 15000 پا. اما هند و چین هر دو در گرفتن به طور فزاینده ای ناسیونالیستی دولت نمی خواهد به یک اینچ از خاک حتی در امتداد مرز بنابراین از راه دور که آن را هرگز قطعی نگاشت. این Ladakhis در میان گرفتار هستند شکننده گروه شماره شاید چند صد هزار. آنها تبت در فرهنگ شناسایی خود را به عنوان و به مدت طولانی کشیده شده است در جهات مختلف در لبه های امپراتوری. "اگر ما صحبت نمی کنم در حال حاضر آن را خیلی دیر خواهد بود" گفت: Rigzin Spalbar یک Ladakhi سیاستمدار. "چینی ها باید نفوذ و تجاوز در سرزمین ما. حتی رسانه ها گفتن حقیقت. آنها تنها نشان دادن چیزهایی است که دولت می خواهد به آنها را به نشان می دهد."

Spalbar و برجسته دیگر Ladakhis اصرار دارند که آنها را گزارش کرده اند تاخت و تاز چینی برای سال, اما که ارتش هند حاضر به انجام هر چیزی در مورد آن. آنها می گویند وجود دارد یک کد از سکوت که در آن هندی رسانه ای شد و همدست و هند نیروهای مسلح نمی خواهم به این واقعیت است که قوی تر و تهاجمی نظامی بود که به طور پیوسته nibbling دور در قلمرو آن است.

ارتش هند مقامات کاهش یافته است به نظر این مقاله است. این درحالی است که ناشی از خست با جزئیات به خوبی از جمله در مورد اینکه آیا هر چینی سرباز کشته شدند در درگیری در ماه ژوئن. اطلاعاتی غربی عوامل که دیدن این مرز به عنوان یکی از آسیا خطرناکترين نقاط می گویند که آنها فکر می کنم که چین از دست داده و بیش از یک دوجین سربازان در مبارزه است.

در اوایل ماه ژوئیه نارندرا نخست وزیر هند swooped به لاداخ صف آرایی نیروهای نظامی در حالی که با پوشیدن یک پف ارتش سبز کت و هوانورد به سبک سایه.

"دوستان" او قول داد: "دوران توسعه طلبی است" یادآوری میکند که هند حاضر به عقب براند در برابر چین است.

سال پیش این دو کشور توافق کردند که نیروهای خود را باید شلیک در هر یک از دیگر در طول مرز standoffs. اما چینی ها به نظر می رسد آزمایش محدودیت. در ژوئن مبارزه ای که در سمت چپ 20 سرخپوستان و تعداد نامعلومی از مرده های هندی فرماندهان می گویند که سربازان چینی با استفاده از آهن باشگاه bristling با خوشه.

بسیاری از تحلیلگران می گویند که چین اقدامات در Ladakh آینه قاطعانه تر رویکرد چین گرفته شده است در سراسر آسیا و به خصوص در دریای چین جنوبی پس از آن رهبر جمهوری چین در زمان بیش از در سال 2012.

و مودی را با نام تجاری تمدید هندی ناسیونالیسم نیز ممکن است باعث چینی. سرخپوستان هم شده اند ساختمان نظامی در جاده ها در امتداد مرز مورد مناقشه شناخته شده به عنوان خط کنترل واقعی. و مقامات به تازگی وعده داده شده را به بازگشت عکاسی چانه بالا-ارتفاع فلات که هند می گوید بخشی از لاداخ اما چین که کنترل و ادعا می کند به عنوان خود را.

عکاسی چانه است "بسیار مهم و استراتژیک" را به ارتش چین گفت: Yue باند یک سرهنگ بازنشسته در افراد ارتش آزادی بخش. اگر هند شد و به دست گرفتن آن, او گفت: آن "خواهد قطع حمل و نقل بین تبت و سین کیانگ" دو ناآرام مناطق چین که به طور مداوم نگران است.

در فرهنگ و زبان و تاریخ و بودیسم Ladakh نزدیک به تبت. اما Ladakhi پژوهشگران شرکت در مورد یک چیز است: آنها نمی خواهند به بخشی از چین است.

"Ladakhis خود را به عنوان سرخپوستان" گفت: سونام Joldan یک Ladakhi دانشمند علوم سیاسی.

تا چند سال پیش Ladakhi و تبت عشایر گردش آزادانه هل دادن گله بز و گوسفند و گاو کوهان دار در سراسر تنهایی ارتفاع بالا دشت. آنها استفاده می شود به همگرا در امتداد یک کشش از خط کنترل واقعی و داد و ستد کالا.

این Ladakhis انجام هندی, محصولات مانند برنج باسماتی; تبتیها آورده چینی ساخته شده کالاهای پلاستیکی فلاسک. جلسات تجاری به پایان رسید Ladakhis می گویند پس از چینی نیروهای اشغال این منطقه است.

این است که به سختی اولین بار است که Ladakh شده است جاروب به جغرافیای سیاسی.

در اواسط قرن 19 بریتانیا کمک کرد راه اندازی شاهزاده ایالت جامو و کشمیر که به نظر می رسد کشش بی وقفه در سراسر هیمالیا. انگلیسی ها که تحت کنترل شبه قاره هند بر این باور بودند که بزرگتر منطقه حائل در برابر امپراتوری روسیه ،

به طوری که آنها اجازه maharajah جامو و کشمیر نیز با شتاب همسایه لاداخ را قادر می سازد او را به گوشه ای پر سود تجارت در pashmina پشم است. این بخش از آسیا شناخته شده است برای آن ترمه (کلمه ای که برای آن مشتق شده است از کشمیر) و لاداخ را longhaired Changthangi بز تولید به خصوص خوب pashmina.

اما حتی پس از چندین معاهده امضا شد, مرز بین لاداخ و چین هرگز منظمی تعریف شده است. این مارها در سراسر کوه ها بالا است که تعداد کمی از مردم تا کنون صعود کرد.

"وجود روایات مختلفی در انگلیسی تایمز" گفت: Siddiq, وحید, یک پژوهشگر از آسیای مرکزی تاریخ است. "عکاسی چانه بخشی از تبت و آن را بخشی از تبت را بخشی از لاداخ و نه بخشی از لاداخ."

مدت کوتاهی پس از هند به دست آورد استقلال در سال 1947 و پاکستان ایجاد شد و جنگ در گرفت بین دو کشور بیش از جامو و کشمیر. شاهزاده دولتی که امیدوار به ماندن مستقل عجله توافق به بخشی از هند و در نتیجه لاداخ هند شد.

در سال 1950 چین به تبت حمله کرد و به زودی ساخته شده و یک جاده ارتباط آن را به سین کیانگ برش از طریق عکاسی چانه. منطقه شد و پس از متروک که آن را تا چند سال بعد که هند حتی در مورد جاده ها است. این باعث مختصری جنگ در سال 1962 به پایان رسید که در یک فاجعه از دست دادن هند و چین را تصرف کردند همه از عکاسی چانه بیش از 14,000 کیلومتر مربع است.

در اواسط دهه 1970 چیزهایی که تا به حال سرد حداقل در چین ، یک پروتکل تکامل یافته بین هندی و چینی سربازان از جمله ممنوعیت سلاح گرم در طول مرز standoffs و جلسات منظم به آهن از اختلافات.

چیزهایی که هنوز داغ با پاکستان ، همان قطعه ای از خاک جامو و کشمیر به هند رو به تکرار درگیری با پاکستان و چین — دو کشور که مانند هند خبر امروز.

سربازان هندی که خدمت در امتداد مرز چین در 1980s و 1990s به یاد داشته باشید دوستانه تعاملات با چینی ها سربازان.

"ما با استفاده از به دست دادن و آنها را به عکس های خود را با ما و ما را به گرفتن عکس با آنها گفت:" سونام Murup یک افسر بازنشسته.

کسانی که بازدیدکننده داشته است با چینی ها شد خوش آمدید حواس او را پرت. سربازان مستقر در امتداد مرز تا به حال به ولگرد در اطراف منجمد moonscape برای هفته ها با کمی آب و غذا.

"ما می خواهم شستن صورت ما یک بار شاید هر 15 یا 16 روز" Murup به یاد می آورد.

اما bonhomie با چینی ها به پایان رسید و سال پیش. Ladakhis می گویند سربازان چینی را مسدود دامداران دسترسی به سرزمین های هندی در مناطق مانند Demchok و Pangong Tso یک منظره دریاچه, که در آن چند brawls را گرفت.

هندی افسران می گویند که آنها تلاش کرده اند به دنبال پروتکل برای اجتناب از رویارویی مثل unfurling آگهی ها که به عنوان خوانده شده "این است که سرزمین های هندی" در زبان انگلیسی و چینی اما که چینی ها حاضر به گوش دادن. هندی فرماندهان اذعان کرد که سربازان خود را در حال حاضر حمل سلاح دست مانند چوب بامبو و عکس رسن.

چینی ها باید به وضوح به رشد هند در توسعه منطقه هند فرماندهان تن است که می تواند آنها را یک مزیت استراتژیک در جنگ است.

"آنها باید امکانات بهتر" گفت: Yadav سابق مرز رسمی.

او گفت که چین تا به حال آسفالت بزرگراه در حال اجرا راست در امتداد مرز است و مرز چین نیروهای resupplied توسط وسایل نقلیه نظامی حمل اکسیژن اضافی.

اما Yadav گفت: سرخپوستان تا به حال برخی از مزایای. او ادعا کرد که سربازان چینی در فقیر شکل و گفت: "آنها راه نمی اندازه."

مهم تر او افزود: "آنها را دیده اند و نه جنگ در حالی که در کنار ما سربازان ما شده اند به راه انداختن جنگ هر روز در کشمیر."

c.2020 شرکت نیویورک تایمز