دریافت به سیاست صنعتی را در چین – چه دولت می توانند یاد بگیرند از ژاپن

تجارت است که به نفع همه زمانی که تجارت کشور باید برابر اجناس برای به اشتراک گذاشتن وجود دارد و آن این است که یک چشم انداز مشترک متقابل رفاه. (تصویر نماینده)

توسط Sarthi Acharya & Santosh Mehrotra

هند با رویکرد توسعه در گذشته 2-3 دهه است بخش خدمات-رهبری و تضعیف تولید در چین ساخته شده است سریع گام در تولید. این منجر به یک ناهموار تعادل بین این دو در مراحل توسعه خود.

چین توسعه ظرفیت در سراسر طیف گسترده ای کاربردی و مهندسی فرایندهای شیمیایی و تلاش برای جذب بازارهای جهانی است. هند از سوی دیگر با گیر های مختلف low-end خدمات که بسیاری از آنها از "بدن-خرید" دامنه برای آن است که به سرعت در حال کاهش است. آن شروع به از دست دادن توانایی های خود در تولید و حتی در زمینه های که در آن هنوز هم تا به برخی از حضور به عنوان مثال دارو (68 درصد وابستگی به چین برای مواد تشکیل دهنده فعال) و خودرو و صنعت (15-20% وابستگی به چین برای, electricals, الکترونیک و تزریق سوخت) به نام دو. لیستی از آیتم های که در آن هند بستگی دارد واردات چین شامل پانل های خورشیدی فلزی-ware پارچه افزار, ماشین آلات صنعتی طیف وسیعی از لوازم الکترونیکی مصرفی مانند تلفن های همراه و تلویزیون و حتی پایین محصولات نهایی مانند مبلمان و لوازم آشپزخانه, اسباب بازی, بادبادک یا بخور.

سالانه تجارت-کسری بین دو کشور بیش از 50 میلیارد دلار است که غیر قابل تحمل برای بیش از یک دلیل. اولین هندی ترین صادرات مواد خام و یا در این نوع (low-tech و پایین اشتغال مانند سنگ نادر خاکی شیمیایی) در حالی که واردات در تولید (high-tech). چنین تجارت الگوی ناچار نتایج نابرابر از نظر تجارت در زمان ("من می توانم بدون محصولات خود را, اما شما نمی توانید بدون معدن – مورد چینی تولید کننده مقابل استرالیا جو و گوشت گاو"). بعد همانطور که قبلا گفته شد حتی در مناطق که در آن هند است برخی از صلاحیت بحرانی ورودی های وارد شده از چین. سوم پایدار کسری حساب جاری باعث شده است تا هند به multilaterals برای وام حتی برای انجام خاکبرداری و سپس با استفاده از ارز به تعادل حساب جاری. از آنجا که اکثر multilaterals نیاز جهانی مناقصه برای اعطای قراردادهای شرکت های چینی خزش-از طریق (در زمان) سوال مسیرهای حفاری تونل یا راه آهن در هند ساخت صنایع هند عملکرد بیشتر نا مناسب. هند است و در نتیجه به تدریج صادرات معنی دار شغل به چین تخلیه قیمتی ارز و از دست دادن دلاوری در فن آوری های مدرن و تولید است.

تجارت است که به نفع همه زمانی که تجارت کشور باید برابر اجناس برای به اشتراک گذاشتن وجود دارد و آن این است که یک چشم انداز مشترک متقابل رفاه. حضور پویا نشان می دهد که چین به نقل از قیمت های پایین به معدوم کردن صنایع در unsuspecting در کشورهای دستکاری ارز شرح زیر است چند کار استاندارد برای کاهش هزینه های تضعیف IPRs و inundates کشورهای دیگر با وام های بزرگ در نهایت فرود آنها را در دام بدهی (سری Lankas' واگذاری Habantota پورت بیشتر به دنبال از طریق BRI). عمل آنها تصاحب خصمانه از شرکت ها و کشورها از طریق هر وسیله از جمله مبم دیپلماسی—یک 18th/قرن 19 رویکرد اروپا colonisers (چین-هند و یا چین-ویتنام مرز تهدید).

هند با رویکرد توسعه—زیر یک نسخه از اجماع واشنگتن پس از سه دهه گذشته—به تغییر در حمایت از تولید اگر تسلیم است به forestalled. وجود دارد خواهد بود در کوتاه مدت ضرر و زیان مالی به مصرف کنندگان و معامله گران و تولید کنندگان داخلی تا 2-3 سال نیست که قادر به واردات ارزان قیمت خودکار و ماشین آلات/قطعات الکتریکی و یا مواد تشکیل دهنده فعال در داروسازی از چین اما این را به تدریج کاهش دهد. کاهش واردات از چین نیز حاکی از بهتر به طور کلی از نظر تجارت و در نتیجه تثبیت کننده از روپیه در نتیجه کاهش ارزش روپیه از محصولات بنزین. بنابراین حتی اگر قیمت یک موتور ماشین و یا اتوبوس می رود تا هزینه های وارد شده حمل و نقل و سوخت نسبت, سقوط, شب گفت: افزایش قیمت در سابق. بعد از یک نزدیکی ممنوعیت واردات low-end محصولات و کالاهای مصرفی را ایجاد مشاغل بیشتر و بیشتر ایجاد ثبات در تجارت کسری/روپیه.

کسب و کار تجزیه و تحلیل بلومبرگ معتقد است که تا 3000 وارداتی (چینی) مورد (اسباب بازی, ساعتهای, محصولات پلاستیکی) می تواند جایگزین منابع محلی. این است که بازگشت به جانشینی واردات مدل صفحه: روشن است که تفاوت بین تقویت شرکت های محلی برای تبدیل شدن به رقابتی جهانی (پیشنهاد شده) و شرکت های تولید تحت مجوز برای اسیر بازار (قبل از آن). نیز وجود دارد بیش از اقتصاد در اینجا: قبلا محلی صنایع نمی تواند در اندازه رشد می کنند با توجه به کنترل در حال حاضر آنها می تواند; و قبل از آن آنها از نظر روانی آماده نیست به صورت بازارهای بین المللی در حال حاضر آنها هستند. همچنین رویکرد پیشنهادی در اینجا این است به طور کامل جایگزین واردات اما برای کاهش واردات غیر ضروری برای صرفه جویی در ارز خارجی و مشاغل همراه با بافندگی و صنعت هند به تقسیم بین المللی کار. این امر لزوما به معنی یک معامله بزرگ از واردات اما که همچنین افزایش صادرات صلاحیت محلی و مشاغل.

دولت در حال حاضر در حالی که درست در اظهارات طریق " را در هند کمپین هیچ استراتژی ساخت. سهم تولید در تولید ناخالص داخلی و اشتغال با رکود مواجه شده پس از اصلاحات اقتصادی آغاز شد و در سال 1991 و تولید اشتغال در واقع کاهش یافت و پس از سال 2014.

هند نیاز به یک قوی سیاست صنعتی برای توسعه اشتغال و مواجه متخاصم چین است. وجود دارد حداقل پنج مولفه سياست های پيشنهادی:

• • دولت و صنعت نیاز به همکاری و ایجاد اعتماد متقابل برای ترویج صنایع از طریق تعرفه ها و یارانه ها و زمین و قانون کار, کاهش, زیرساخت, و غیره. مانند MITI yesteryears در ژاپن و یا کره جنوبی اخیرا دولت باید کمک به شرکت های ملی برای رشد و تبدیل شدن به رقابتی در سطح بین المللی. این چیزی است که چین انجام داد.
  • روش به دست آوردن اقتصاد مقیاس نیاز به در محل قرار داده برای غلبه بر هند کمبود داشتن 66 میلیون MSMEs. "یک دولت/منطقه یک محصول روش" می تواند با هم شرکتهای کوچک و متوسط به شکل یک پیکر واحد است. دوباره دولت باید برای شروع این فرآیند با استفاده از برنامه ریزی است.
  • نیاز به سرمایه گذاری به شدت در هدفمند R&D که خصوصی-بخش دولتی همکاری ضروری است. دولت هند و دفاع آزمایشگاه همراه با بخش های R&D از بخش های دولتی و خصوصی نیاز به پیوستن به دست این. هزینه های R&D باید افزایش 3-4 بار از 0.7 درصد از تولید ناخالص داخلی در حال حاضر.
  • سرمایه گذاری در آموزش و پرورش, آموزش و بشر تشکیل سرمایه باید افزایش جریان از 3 درصد به 6 درصد از تولید ناخالص داخلی بیشتر با صنعت-آموزش مبتنی بر تمرکز بر روی کیفیت و تاکید بر بنیادی.
  • شامل مغز-تخلیه از هند (از بالا مهندسی و دانشکده های پزشکی) به سواحل خارجی. همکاری با بهترین دانشگاه ها در غرب از یک روش برای ارائه آموزش با کیفیت در اینجا.

Acharya است دهلی نو صندلی استاد در موسسه توسعه انسانی و Mehrotra است استاد اقتصاد دانشگاه جواهر لعل نهرو