"آن لحظه یک انفجار بود": برادوی در حال پیشرفت در عدالت نژادی است

اما موضوع کلیدی دیگر شاید بسیار عمیق‌تر باشد و پیامدهای بلندمدتی داشته باشد: یک محاسبه نژادی که پس از ترور جورج فلوید توسط افسر پلیس سابق مینیاپولیس، درک شووین، و تجدید حیات گسترده‌تر جنبش Black Lives Matter ظاهر شد.

جامعه تئاتر اغلب به پیشرفته بودن افتخار می کند و آثاری را ارائه می دهد که به مسائل دشوار از جمله موضوعات مربوط به نژاد می پردازد. اما منتقدان می گویند که برادوی در بسیاری از سطوح در آزمون تنوع شکست خورده است - هم در بازنمایی نمایشنامه نویسان و سایر استعدادهای خلاق در پشت نمایش ها و هم در گروه بازیگران و گروه.

اکنون برخی از پیشکسوتان صنعت با اشاره به موجی از تحولات اخیر می گویند بالاخره دلیلی برای امیدواری وجود دارد.

"تغییر در حال وقوع است. ونسا ویلیامز، ستاره رکورد برادوی و هنرمندی که یکی از بنیانگذاران Black Theater United، سازمانی که در سال 2020 برای حمایت از هنرمندان رنگی تأسیس شد، به MarketWatch گفت: "مردم آنچه را که لازم است نادیده نمی گیرند."

یکی از پیشرفت‌های مهم، پذیرش پلتفرم New Broadway Deal Black Theater United است. این سند خواستار تعهد در میان تولیدات برادوی است که هرگز "یک تیم خلاق تماماً سفیدپوست را گرد هم نخواهند آورد" و به اندازه کافی در مورد مسائل حساسیت نژادی مطرح شده توسط برنامه ها بحث و گفتگو کنند. او همچنین از هر یک از صاحبان اصلی تئاتر خواست تا حداقل یکی از مکان های خود را به عنوان یک هنرمند سیاه پوست نام ببرند.

در حالی که این سند تا حد زیادی به آینده نگاه می کند، مخاطبان برادوی اکنون می توانند تغییری در پیشنهادات برای فصل جاری ببینند.

تا کنون حداقل نیم دوجین اثر از هنرمندان سیاهپوست ارائه شده است - به دور از روزهایی که تنها یک یا دو نمایشنامه نویس سیاه پوست در طول سال ارائه می شوند.

ارائه‌ها از درام‌های مست‌کننده‌ای که به مشکل نابرابری نژادی می‌پردازند (آنتوان نواندو «پاس گذر» و کینان اسکات «مهیج‌های یک مرد رنگارنگ») تا یک کمدی که بر یک خانواده سیاه‌پوست تمرکز دارد که برای مراسم تدفین دوباره گرد هم می‌آیند (داگلاس لاینز) مرغ و بیسکویت). لین نوتریج، نمایشنامه نویس برنده جایزه پولیتزر نیز در ترکیب با کلاید، اثری جدید و پر جنب و جوش در یک ساندویچ فروشی قرار دارد.

"این زمان برای این نمایش است."

شاید مهم‌تر از همه، «مشکل در ذهن» شرکت تئاتر گرد آلیس چیلدرس باشد، یک درام کمدی محصول 1955 که نگاهی از پشت صحنه به دنیای تئاتر ارائه می‌کند. طرح داستان حول یک نمایش در حال توسعه می چرخد ​​که به خودی خود به موضوع نژادپرستی می پردازد.

نمایشنامه چیلدرس قرار بود در سال 1957 به برادوی برسد - این اولین نمایشنامه نویس سیاه پوستی بود که آثارش را در آنجا ارائه می کرد - اما چیلدرس اصرار داشت که پایانی خوش نداشته باشد و تهیه کنندگان از انجام آن خودداری کردند.

در حال حاضر، ارائه Roundabout، با بازی LaChanze بازیگر برنده جایزه تونی و تا 9 ژانویه ادامه دارد، گفتگوی برادوی با بازخوردهای درخشان فراوان است. این تولید در به تصویر کشیدن یک جامعه تئاتری که نیات به ظاهر خوبش فقط با تعصبات ذاتی اش رقابت می کند، هم به شدت خنده دار است و هم به طور قطعی خام.

چارلز راندولف رایت، کارگردان برجسته سیاه‌پوست، گفت و اگرچه نمایشنامه تقریباً 70 سال قدمت دارد، اما بسیار شبیه به اثری است که می‌توان امروز نوشت - دقیقاً نکته همین است.

او گفت: این زمان برای این نمایش است.

برایان مورلند، تهیه‌کننده اخیر Thoughts on a Colorful Man، گفت جای تعجب نیست که بسیاری از نمایشنامه‌نویسان سیاه‌پوست اخیراً به برادوی راه یافته‌اند.

او به مارکت واچ گفت: «هیچ وقت کمبودی در نمایشنامه نویسان رنگی وجود نداشته است. چیز جدیدی که وجود دارد این است که مردم به دنبال آنها هستند و متوجه می شوند که در حیاط خلوت خود هستند.

مورلند، یکی از تولیدکنندگان پیشرو سیاه‌پوست در این صنعت، افزود که راهی برای اطمینان از اینکه برادوی تعهد خود را به هنرمندان رنگی حفظ می‌کند، این است که تولیدکنندگان رنگ بیشتری در این زمینه کار کنند و به عنوان مدافعان تغییر خدمت کنند. او عضو هیئت مدیره لیگ برادوی، گروه تجاری صنعت است، و به تغییر اخیر در آیین نامه سازمان اشاره کرد که پیوستن به تولیدکنندگان نوظهور - که بسیاری از آنها سفیدپوست نیستند - آسان تر می کند. به ویژه، لیگ هیئتی را برای اعضای وابسته باز می کند که هزینه کمتری نسبت به اعضای اصلی پرداخت می کنند.

شارلوت سنت مارتین، رئیس لیگ برادوی، گفت که تلاش های این سازمان فراتر از پذیرش تولیدکنندگان رنگ است. او به این واقعیت اشاره می کند که لیگ از سال 2013 یک کمیته تنوع دارد و طرح های متنوعی را شامل آموزش و مشاغل راه اندازی کرده است. او همچنین خاطرنشان کرد که لیگ با اتحادیه‌های این صنعت همکاری کرده است تا استخدام رنگین‌پوستان را در رده‌های خود افزایش دهد.

او در مورد تمایل برادوی به تنوع بخشیدن به آن گفت: «تلاش ها مانند آتش سوزی در حال گسترش هستند.

کاری که برادوی باید انجام شود

با این حال، چالش ها همچنان باقی است. بر اساس تحقیقات لیگ برادوی، به ویژه مخاطبان برادوی بسیار سفیدپوست هستند. برخی از منتقدان صنعت می گویند بخشی از مشکل این است که قیمت بلیط برادوی بسیار بالا است - به طور متوسط ​​بالای 120 دلار در فصل 19-2018، آخرین کامل قبل از همه گیری. آنها به نوبه خود می گویند که این امر باعث دلسردی مخاطبان بیشتر می شود.

مشکل مخاطب مستقیماً توسط تهیه کنندگان «Slave Play»، درامی سوزان درباره نژاد و جنسیت توسط نمایشنامه نویس سیاه پوست جرمی او. هریس، که در فصل کوتاه 2019-2019 در برادوی نمایش داده شد و اکنون دوباره احیا می شود، پرداخته می شود. تیم Slave Play مجموعه ای از رویدادها را ارائه کرد که او آن را "Black Out" نامید - اساساً اجراهایی برای مخاطبان سیاه پوست. او همچنین تلاش هایی را برای پایین نگه داشتن قیمت بلیت انجام داده است و بیش از 10000 صندلی برای سریال فعلی او که تا 23 ژانویه ادامه دارد با قیمت 39 دلار عرضه می شود.

اما Slave Play به خودی خود تبدیل به یک میله برق آسا برای این سوال شده است که برادوی تا کجا پیش خواهد رفت تا تنوع ایجاد کند. این نمایش نامزد 12 جایزه تونی شد، که بیشترین نامزدی برای هر نمایش در تاریخ سکوی معتبر جوایز تئاتر بود. با این حال، او نتوانست یک پیروزی را به دست آورد، که بسیاری در جامعه برادوی آن را نادیده گرفتن قابل توجه - و قابل توجه - می دانستند.

نمایندگان Slave Play از اظهار نظر در مورد این داستان خودداری کردند.

علیرغم چنین مشکلاتی، بسیاری از جامعه برادوی، از جمله هنرمندان سیاهپوست، از اتفاقاتی که در سال گذشته برای ترویج تنوع رخ داده است، دلگرم می شوند. اما آنها همچنین می گویند که آزمون واقعی در فصل های آینده خواهد آمد، به خصوص در مورد ارائه آثار نمایشنامه نویسان رنگی.

راندولف رایت خاطرنشان می کند که در تقویم چیز زیادی نمی بیند. در همان زمان، مورلند متقاعد شده است که این تغییر واقعی است.

او در این فصل به تعدادی از نمایشنامه نویسان سیاه پوست در برادوی گفت: «این یک انفجار بود. "اما فکر نمی کنم این آخرین بار باشد."