'زمین بدون انسان': دهلی شهری روستاها صورت نامشخص آینده

اما زمین های کشاورزی که Tyagi پدربزرگ یک بار متعلق به بلند رفته است یک برکه که گاو استفاده می شود به نوشیدن آب پر شده است در و دیواره و در اطراف روستای آپارتمانی و اداری بلوک و یک ایستگاه مترو فنر.

Budhela یکی از 135 روستاهای شهری در دهلی نو شهرک که معاف از کدهای ساختمان و محروم از برنامه های خود را - ترک نزدیک به یک میلیون نفر بیشتر از آنها هیچ عنوان به خانه های خود بدون یک طرح برای آینده است.

"ما در میان دهلی قدیمی ترین ساکنان در عین حال ما در حال از دست دادن آنچه که ما تا به حال و درد و رنج از آلودگی و ازدحام و gentrification" گفت: Tyagi از بنیانگذاران مرکز فرهنگ جوانان و قانون محیط زیست (چرخه) یک سیاست عمومی غیر انتفاعی.

"شهری روستاها ارائه گزینه های مسکن برای خانواده های کم درآمد و کارگران مهاجر فضاهای تجاری برای رسانه های کارخانه و مجلل بازارهای اما آنها تا حد زیادی مورد غفلت قرار گرفته و به شدت نیاز به ارتقاء زیرساخت های," او گفت:.

بخش های بزرگی از دهلی نو شد یک بار کشاورزی. به عنوان این بود به دست آورد و با مقامات برخی از ساکنان آنجا ماند و در مناطق مجاور که به عنوان شناخته شده است "لعل دورا" و یا قرمز موضوع در زبان هندی به صورت خط قرمز که مشخص آنها.

برخی از لعل دورا زمین های تعیین شده به عنوان شهری روستاها - جزایر کوچک در به طور مداوم در حال تغییر کلانشهر در حال رشد در تعداد از 20 در سال 1962 زمانی که دهلی نو برای اولین بار طرح جامع ساخته شده بود به 135 امروز. این شهر همچنین دارای نمرات از روستاها.

فاقد اموال سوابق ساختار حکومت خود را به همتایان روستایی و ترک کردن این شهر برنامه های دهلی شهری روستاها تا حد زیادی اجرا شده توسط خانواده های با نفوذ با کمی نظارت مدنی مقامات ساکنان و کارشناسان شهری می گویند.

به عنوان فشار را افزایش می دهد به ادغام لعل دورا اراضی به طرح جامع شهر, مقامات باید در نظر خود را شخصیت منحصر به فرد و تاریخ گفت: Kanchi Kohli, یک محقق در مرکز تحقیقات سیاست یک مخزن فکر می کنم در دهلی نو.

"لعل دورا مناطق دارای رشد نمایی با پر مخاطره و ناکافی مدنی زیرساخت ها است. این مناطق نیاز به بخشی از دهلی برنامه ریزی شهری, اما ورود آنها شده است و همچنان به عنوان یک فرایند پیچیده," او گفت:.

"هر گونه تلاش برای ادغام آنها را به طرح جامع نیاز به محافظت از آنها را از زمین منازعه و دقیق اطلاع فرایند است که به نظر می رسد در کلاس طبقه بندی و تاریخی به حاشیه راندن" او گفت: تامسون رویترز پایه و اساس است.

ارزش تاریخی

تقریبا 70% از جمعیت جهان در مناطق شهری تا سال 2050 بر اساس برآورد سازمان ملل متحد.

در هند به عنوان جاهای دیگر سریع شهرنشینی است که اعمال فشار بر دولت برای ساخت بلوک های آپارتمان و مترو شبکه راه آهن که منجر به razing از ساختمان های قدیمی و محلات.

شهرستانها خطر از دست دادن نه تنها خود را از تاریخ و میراث فرهنگی, بلکه دانش سنتی است که کلید برای ترویج شمول پایداری و انعطاف پذیری با توجه به کارشناسان شهری.

این درست است به خصوص از شهرهای بزرگ مانند دهلی نو و بمبئی که هر روز در قرعه کشی هزاران نفر از مهاجران از هند را در روستاها به دنبال بهتر و فرصت های اقتصادی.

در مواجهه با انتقاد از کمبود مسکن مقرون به صرفه در شهرستانها بسیاری از حل و فصل در محله های فقیر نشین و سکونتگاه های غیررسمی است که فاقد امکانات اولیه مانند آب آشامیدنی و توالت.

در دهلی شهری و روستاها با اجاره پایین تر در مقایسه با آپارتمان و با امکانات بهتر نسبت به محله های فقیرنشین را تبدیل به گزینه مورد نظر برای دانشجویان و کارگران مهاجر و کسب و کارهای کوچک است که اغلب اجاره همکف کم افزایش ساختمان.

برخی مانند Hauz Khas و شاهپور صیفی جات که درباره مجلل محلات را اغوا بوتیک طراح و مرسوم کافه ها و بارها - بازتابی از نحوه استفاده از زمین شهری در روستاها تغییر داده شده است در طول سال گاهی اوقات به طور غیر قانونی گفت: Kohli.

یک طرح برای بهبود مدنی خدمات شهری در روستاها راه اندازی شد دهلی نو توسعه خودگردان (DDA) در سال 1979 و پس از انتقال به شهرداری شرکت.

یک کمیته تنظیم توسط فدرال وزارت مسکن به مطالعه یکپارچه سازی لعل دورا مناطق به دهلی طرح جامع به 2021 اشاره کرد در سال 2007 گزارش که شهری روستاها دیده نمی شود "مورد نظر و انتظار پیشرفت شهرنشینی."

آن توصیه می شود "مدرن زندگی مناسب و معقول محل اقامت" برای ساکنان مناسب امکانات لیبرال سیاست استفاده از زمین و به روز رسانی ثبت اموال.

دهلی طرح جامع به 2021 اشاره کرد که توسعه مجدد شهری و روستاهای مهم منطقه تمرکز, اما موفق به ارائه جداگانه چارچوب قانونی گفت: Ruchita Gupta, استادیار در مدرسه برای برنامه ریزی و معماری در دهلی نو.

"اگر ما را به شهری روستاهای تحت همان الگوی برنامه ریزی های ما را به همان چگالی بالا ساختمان," او گفت:.

"این شهرک باید خود شخصیت بومی و فرهنگی و با ارزش تاریخی است. می تواند ما را در کار با پارچه موجود و سفارشی هنجارها با مشارکت جامعه؟"

Leenu Sehgal, یک برنامه ریزی کمیساریای در DDA گفت: آن تهیه پیش نویس قوانین جدید برای مدیریت شهری و روستاها.

"ما در حال بررسی تمام جنبه ها از فاضلاب به کدهای ساختمان و ما باید در چارچوب طرح جامع آینده به 2041," او گفت: بدون دادن جزئیات بیشتر.

عزت و احترام

در سراسر هند شهرستانها آهسته بوده است به نیازهای مردم ساکن در سکونتگاه های غیررسمی تنها با چند معرفی قوانین برای ارتقاء مسکن و ارائه امکانات رفاهی - یک وظیفه بیشتر فوری با گسترش coronavirus در محله های فقیرنشین.

در سال گذشته دولت فدرال گفت: این امر legalise نزدیک به 2000 غیر مجاز مستعمرات در دهلی ارتقاء زیرساخت ها و دادن بیش از 4 میلیون ساکنان فقیر حق خود را به خانه های خود.

در Budhela یک حل و فصل از 350 خانوار و حدود 4500 نفر وجود دارد که نارضایتی رو به رشد با کوچه های باریک که اب اشباع در باران باز تخلیه و کمبود فضاهای سبز.

ساکنان نیز نا امید ناتوانی خود را به استفاده از خانه های خود را به عنوان وثیقه برای وام های بانکی به عنوان مهمترین ندارد عناوین. فرایند ثبت نام برای یکی بیش از حد طاقت فرسا و پر هزینه Tyagi گفت.

"ما در حال درخواست برای فقط اصول اولیه بنابراین ما می توانیم زندگی با عزت و احترام او گفت:" با اشاره به انبوهی از زباله دروغ گفتن در جاده ها است.

"اما لعل دورا زمین بدون انسان - هیچ کس در این شهر می خواهد به مسئولیت. ما نمی دانیم چه آینده است."