همه دلیل مالی را می دانند که چرا ما باید تا حد امکان برای دریافت مزایای تامین اجتماعی منتظر بمانیم: مزایای شما از سن 62 سالگی تا سن 70 سالگی که برای مطالبه آن به تاخیر می افتید، هر سال 8 درصد افزایش می یابد.
برای کسانی که در این سال ها منابع درآمد دیگری دارند، غلبه بر این افزایش های بزرگ دشوار است.
اما این استدلال مالی، هر چند قانع‌کننده، دلیل مهم‌تری برای صبر کردن تا حد امکان قبل از بازنشستگی را از دست می‌دهد: کسانی که طولانی‌تر کار می‌کنند کاهش شناختی کمتری را تجربه می‌کنند. شما را نمی دانم، اما این به تنهایی مرا متقاعد می کند که بازنشستگی را به تعویق بیندازم، حتی اگر دلیل مالی برای آن وجود نداشته باشد.
این مزیت شناختی به تعویق انداختن بازنشستگی توسط یک مطالعه منتشر شده در شماره سپتامبر 2021 SSM Population Health، یک مجله معتبر ثبت شده است. با عنوان "آیا به تعویق انداختن بازنشستگی بر عملکرد شناختی تاثیر می گذارد؟" توسط موسسه تحقیقات جمعیتی جو پلنر در روستوک، آلمان، شامل جو مهیری هال، مارته بیلسما و آنجلو لورنتی است.
بسیاری برای سال‌ها گمان می‌کردند که بازنشستگی زوال شناختی را تسریع می‌کند. اما در واقع، اثبات آن مبهم باقی می ماند، زیرا مستلزم تمایز بین عوامل مختلف بی شمار و تلاش برای تعیین علت و معلول است.
به عنوان مثال، کسانی که در وهله اول توانایی های شناختی بیشتری دارند ممکن است در مشاغل جالب تری از نظر شناختی استخدام شوند و بخواهند تا زمانی که ممکن است کار کنند. اگرچه عملکرد شناختی آنها در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 احتمالاً بهتر از سایر همسن و سال های بازنشسته خواهد بود، ما نمی دانیم که آیا این به دلیل تصمیم آنها برای ادامه کار است یا به دلیل اینکه کار آنها برای توانایی های شناختی جالب تر است. یا به این دلیل که به طور کلی توانایی های شناختی بیشتری در اولین یا برخی عوامل دیگر داشتند.
نویسندگان این مطالعه جدید از یک تکنیک آماری جدید خارج از محدوده این ستون استفاده کردند که قادر به تفکیک علل و عوارض است. آنها این تکنیک را برای داده های جمع آوری شده توسط بررسی سلامت و بازنشستگی دانشگاه میشیگان (HRS) به کار بردند. داده های HRS بر اساس یک مطالعه دو ساله روی حدود 20000 آمریکایی بالای 50 سال است.
محققان شواهدی از ارتباط علی قوی بین به تعویق انداختن بازنشستگی و بهبود عملکرد شناختی یافته اند. آنها همچنین دریافتند که "بازنشستگی به تعویق افتاده برای همه جنسیت ها، نژادها / قومیت ها، سطوح تحصیلی و صرف نظر از وضعیت شغلی حرفه ای یا غیرحرفه ای از مزایای عملکرد شناختی بهره می برد".
به دقت توجه داشته باشید که این مطالعه نمی گوید که اگر من یا شما بازنشستگی را به تعویق بیندازیم، عملکرد شناختی ما در واقع افزایش می یابد. در عوض، آنها به این نتیجه رسیدند که به تعویق انداختن بازنشستگی، روند زوال شناختی را که با افزایش سن رخ می دهد، کند می کند. بنابراین عملکرد شناختی بهبود یافته، که مطالعه نشان داد به کار طولانی‌تر مربوط می‌شود، نسبت به کسانی است که بازنشسته می‌شوند.
نتیجه گیری این مطالعه با سایر مطالعاتی که قبلاً در مورد آنها نوشته ام مطابقت دارد. این مطالعه دیگر افزایش قابل توجهی در مرگ و میر در میان مردانی که تصمیم به دریافت مزایای اجتماعی خود در سنین پایین 62 سالگی دارند، نشان داد.
همچنین یافته‌های مطالعه دیگری که قبلاً درباره آن نوشتم مرتبط است، که بر آنچه در هلند رخ داد، زمانی که کد مالیاتی برای تحریک کار پس از 62 سالگی اصلاح شد، تمرکز دارد. نویسندگان دریافتند که این تغییر به طور متوسط حدود دو سال منجر به افزایش امید به زندگی شد.
راستش، من متعجبم که این مطالعه اخیر در جامعه برنامه ریزی مالی بازنشستگی بیشتر مورد توجه قرار نگرفته است. تنها اشاره ای که در عرصه سرمایه گذاری دیدم در شماره اخیر بود دفتر خاطرات انجمن سرمایه گذاران انفرادی آمریکا
با این وجود، نتیجه روشن است: زمانی که به بازنشستگی و زمان بازنشستگی فکر می کنیم، باید بیشتر از سلامت مالی تمرکز کنیم.
مارک هالبرت یکی از همکاران دائمی MarketWatch است. رتبه‌بندی Hulbert او بولتن‌های سرمایه‌گذاری را دنبال می‌کند که هزینه ثابتی را برای حسابرسی پرداخت می‌کنند. می توانید با او در mark@hulbertratings.com تماس بگیرید.